1/12: de vliegende Amerikaan en cinnamon bites

En of het december is! De kerstdagen zijn hier mooi ingezet met alle Thankgiving events. Echt in elke supermarkt was er wel iets te doen. Vanaf nu gaan ze alleen maar door, als ik mijn mentor mag geloven. Ja, die Arubanen weten hoe ze moeten feesten. :-)

Een slow morning met een hartige wrap (volkoren, ei, kaas) om daarna te wachten op een webinar die niet kwam. Dan maar aangezet het Aloe Veramuseum (kadootjes inslaan) en naar Cinnabon. Er was een actie van 10 dollar voor 25 cinnamon bites. Helemaal erover, maar 80/20, you know. De webinar was er dan plots wel - nog steeds helemaal verward door het tijdzoneverschil - maar afgezet nadat de vrouw enkel bezig was over haar baby. 

Pastaatje en naar het strand waar kinderen onder de twaalf hier vliegen over het water. 500 dollar voor 10 minuten? Tja, die van de Marriott hebben een ander budget. 



Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

21/12: opkramen en wegwezen

Afbeelding
Onwezenlijk. Laatse dag op Aruba... Vandaag moest de auto gewassen worden en hel, nog nooit zoveel gezweet. Dit uitbesteden aan je kinderen en 5 EUR betalen zou ongepast zijn. Twee uur zand uit de auto krijgen zonder stofzuiger = een liter zweet dat van je hoofd druipt, in de auto, waarna je opnieuw moet frotten maar dan om een heel andere reden.  Effe snel een centje halen voor de huisbaas, de Hollandse roomies een tour geven, doeg zeggen tegen mijn mentor en de auto gaan parkeren aan de airport. Overflow parking, ik ben blij dat ik je uiteindelijk gevonden heb. Inchecken, vaststellen dat het een zootje is (USA/non-USA, helemaal geen afscheid in het kerstseizoen) en met veel vertraging de vlucht op. Connectie? Net gehaald, door een mooie voorsteekoefening en een bewonderenswaardige spurt op Havaianas.  Landen op GIG en opgewacht worden door je sogrinha. Héél héél fijn. Maar we zitten dan al op 22/12 en dat is... voer voor een andere blog! ;-)  Of geen. Want WOEHOEW VAKAN...
Meer lezen

9/12: pastaatje niet pastechi

Afbeelding
Opgestaan met geweldig nieuws. God is groot. Zeven jaar OKAN, zeven jaar vluchtelingen uit Syrië. Eindelijk is ze gevallen, wel, is hij weggelopen. De man die mijn leerlingen liet vluchten naar Turkije en onze contreien. De man door wie ik (onrechtstreeks) Arabisch ben beginnen studeren. De eerste oorlog die ik vanop een afstandje werkelijk heb meegemaakt. Aleppo of Idlib, uit welke madina kom jij? Een heel normale vraag. In mijn vorig leven. Vandaag dan maar spraakverwarring en gissen naar wie de nieuwe directeur wordt. Aan de andere kant van de wereld zijn er andere bezorgdheden.                                              En je afvragen sinds wanneer de Blauwe Sluis gesloten was?
Meer lezen

16/12: week 10 how jong

Afbeelding
 In het groot met lila fluostift prijkt een dikke 10 in de agenda... De laatste week, crazy! De vergadering werd afgeschaft vandaag, dus de bib is where I go. (Waarom klinkt dit als een Ed Sheeran strofe?) Hierboven vind je een foto uit een reisgids naar Argentinië. Want sí señor, Buenos Aires, here I come!  Maar voornamelijk in de bib zitten typen aan het stageverslag. Want deze ga ik vrijdag indienen. Moet moet moet. Want ik wil ook officieel op vakantie gaan 20/12/2024.  Je ziet een lange broek en toeschoenen, want de bib op Aruba is een ijskast. 
Meer lezen