29/11: ayaca en bib

Het is weer vrijdag dus schrap zetten voor de kinderconsultatiebureaus. Ze gaan snel en zijn druk. Vandaag kwamen 11 ouders af en zagen we 3 kinderen met overgewicht, waarvan zelfs eentje met obesitas. Opvallend: geen pastechi want M. had een opgeblazen buik. (Net op de dag dat ik eens één ging opeten en niet afslaan. Je gaat nooit anders zien.)

Na de kinderconsultatiebureaus mijn eerste ayaca gekocht en opgegeten. Het maïsmeel niet... zag er niet smakelijk uit. Conclusie: veel te zoet. De kip smaakt zoet door de vruchten die erin vermengd zijn. Nee nee, dit is niet voor herhaling vatbaar. Gelukkig had ik voor de zekerheid een bonensoep meegenomen en die was lekker (zout))! 




Daarna ben ik wat gaan schrijven in Las Cappucchinas. Ein-de-lijk! Alleen aan een tafeltje wat dingen verwerken. Om daarna naar de Nationale Bib van het eiland te gaan. Stel je er niet te veel bij voor... Het ziet er - naar onze normen - een leuke lokale bib uit. Grappig: de portier deed de deur open voor mij, waarna iets te veel decibels me liet terugkeren op mijn stappen. 'Zeker dat dit de bib is, mijnheer? Er is hie een feest?' En jawel... de bib op de Caraïben werd verblijd door minstens veertig spelende kinderen die de Sint en zijn Pieten gezien hadden en als gekken - met glucosespiegels through the roof - zaten rond te crossen. 


Maar dat kon mijn pret niet bederven. Boeken, daar herleef ik. En al gauw had ik het studiezaaltje gevonden. 

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

21/12: opkramen en wegwezen

Afbeelding
Onwezenlijk. Laatse dag op Aruba... Vandaag moest de auto gewassen worden en hel, nog nooit zoveel gezweet. Dit uitbesteden aan je kinderen en 5 EUR betalen zou ongepast zijn. Twee uur zand uit de auto krijgen zonder stofzuiger = een liter zweet dat van je hoofd druipt, in de auto, waarna je opnieuw moet frotten maar dan om een heel andere reden.  Effe snel een centje halen voor de huisbaas, de Hollandse roomies een tour geven, doeg zeggen tegen mijn mentor en de auto gaan parkeren aan de airport. Overflow parking, ik ben blij dat ik je uiteindelijk gevonden heb. Inchecken, vaststellen dat het een zootje is (USA/non-USA, helemaal geen afscheid in het kerstseizoen) en met veel vertraging de vlucht op. Connectie? Net gehaald, door een mooie voorsteekoefening en een bewonderenswaardige spurt op Havaianas.  Landen op GIG en opgewacht worden door je sogrinha. Héél héél fijn. Maar we zitten dan al op 22/12 en dat is... voer voor een andere blog! ;-)  Of geen. Want WOEHOEW VAKAN...
Meer lezen

9/12: pastaatje niet pastechi

Afbeelding
Opgestaan met geweldig nieuws. God is groot. Zeven jaar OKAN, zeven jaar vluchtelingen uit Syrië. Eindelijk is ze gevallen, wel, is hij weggelopen. De man die mijn leerlingen liet vluchten naar Turkije en onze contreien. De man door wie ik (onrechtstreeks) Arabisch ben beginnen studeren. De eerste oorlog die ik vanop een afstandje werkelijk heb meegemaakt. Aleppo of Idlib, uit welke madina kom jij? Een heel normale vraag. In mijn vorig leven. Vandaag dan maar spraakverwarring en gissen naar wie de nieuwe directeur wordt. Aan de andere kant van de wereld zijn er andere bezorgdheden.                                              En je afvragen sinds wanneer de Blauwe Sluis gesloten was?
Meer lezen

16/12: week 10 how jong

Afbeelding
 In het groot met lila fluostift prijkt een dikke 10 in de agenda... De laatste week, crazy! De vergadering werd afgeschaft vandaag, dus de bib is where I go. (Waarom klinkt dit als een Ed Sheeran strofe?) Hierboven vind je een foto uit een reisgids naar Argentinië. Want sí señor, Buenos Aires, here I come!  Maar voornamelijk in de bib zitten typen aan het stageverslag. Want deze ga ik vrijdag indienen. Moet moet moet. Want ik wil ook officieel op vakantie gaan 20/12/2024.  Je ziet een lange broek en toeschoenen, want de bib op Aruba is een ijskast. 
Meer lezen