11/10: dag van de bewaarder

(Naast de fam, de bf en de girls.)

Ik mis mijn choco soyamelk 100 kcal.

Ik mis zwarte chocolade 70% Trinitario.

Ik mis Monte.

Ik mis producten zonder toevoeging van vet, suiker of zout.

Ik mis de carbonara van de Mister Spaghetti en 't Zeezotje.

Ik mis het niet moeten bang zijn om kakkerlakken aan te treffen in mijn huis.

Ik mis de kou.

Ik mis het niet telkens de auto moeten nemen om ergens te kunnen komen. 

Mijn lichaam mist CET. 

Zo, dat is er uit.

Ik mis de druk van het Belgische leven niet.

Ik mis de gesloten (of afwachtende) houding van Vlamingen niet.

Ik mis de achterdocht niet.

Ik mis het overdenken niet.

Ik mis de regen en de wind niet. 

Ik mis niet mijn bed (want ik heb mijn hoofdkussen mee!)

Ik mis mijn kleerkast niet.

Ik mis 6 Kantoor niet.

Ter uitbreiding: ik mis geen pubers.

Vandaag laatste dag cateringstage. De dag afgerond met twee overuren door een feestje in de gevangenis. De binnenplaats van de vrouwenafdeling zitten bestuderen nadien. Eentje die krioelt van de katten. Letterlijk. Of we eten hadden voor hen, vroegen de prisonieras met handgebaren. No, acabado, mañana volvemos.

Pero yo mañana no vuelvo. Ik ga een stapje verder. 

(Na een verplichte kuis van mijn stulpje.)

X